Rewind

Het was weer eens tijd om wat schijven. Mijn laatste toevoeging dateert al weer van de 17e. Wat ik al eerder banadrukte soms kom jer gewoon niet toe of heb je te weinig inspiratie. Laat we het dit keer op het eerste houden. Er is de laatste genoeg gebeurt. Maar dan rijst altijd de vraag, is het het waard om te vermelden...... Ik ga in ieder geval een poging wagen. Even alles terugspoelen. Play!

Na de 17e ben ik eerst op bezoek geweest bij Jeroen. Vroeger waren wij goede vrienden, alleen zo als het vaak gaat, verlies je nog al eens iemand uit het oog. Als fantasierijke sterenbeelden (Vis & Kreeft) waren we altijd aan het dromen en lol maken om niks. We konden vaak uren op de bank ouwehoren om de meeste onzinnige dingen. Wij maakte van de meeste onbenullige zaken politiek gewichte onderwerpen. 

Ik was erg benieuwd hoe het zou zijn om elkaar weer live te ontmoeten. Ik denk dat het nog geen 10 seconde duurde of lagen al weer in een scheur om helemaal niks. 

Maar goed we hebben dit maal ook wel serieuze dingen gedaan. Onze afspraak was vooral gericht op het gitaar spelen. Ik wilde graag wat dingen leren en Jeroen beheerst het instrument net wat beter als ik. Het was erg gezellig en heb ik er voldoende van opgestoken. Ik kan weer een tijdje vooruit. 

De periode daarna heb ik vooral rustig aan gedaan. Af en toe wat getennist, mijn halve huisraad op marktplaats verkocht en geloof het of niet gewonnen met Bowlen.

Op dat laaste wil ik graag nog wat dieper ingaan, al was het alleen maar om mijn beste vriend te pesten. Toch jammer dat het gaat wie het meeste pionen omgooit!!!

Pascal is bij ons eigelijk altijd de beste bowler, maar hij had totaal zijn dag niet en dat viel hem best zwaar. Nu had ik eindelijk eens de mogelijkheid om terug te kutten en ik moet zeggen dat is zo lekker!!! Hoeveel had ik gegooid. Wat, 166? Na 2 beurten had ik al een gat van 90 punten geslagen, een unieke situatie, waar nog lang van zal genieten. Vriend bedankt!

Nu de vakanties er weer zo'n beetje opzitten wordt het ook voor mij langzaam weer wat drukken. Ik mag weer aan de bak voor jeugd. Ik had het ook wel een beetje gemist.

Ik zit al vrijwel elke dag thuis, dus in de vakanties zijn de dagen helemaal lang. Maar goed het is niet anders. 

Vrijdag ga ik overigens nog eerst een weekje op vakantie naar Duitsland. ik durf alleen niet meer te zeggen waarheen. Ik ben het gewoon vergeten. Ik heb tegen iedereen de Eiffel gezegd maar het kan net zo goed de Alpen zijn. Mijn geheugen is soms echt een zeef. Het gaat ene oor in en gelijk het andere weer uit. Toch knap als je oren bijna altijd een beetje dichtzitten. Luisteren is trouwens het 2e probleem. Of je worst lust!

You niwit

Sinds een aantal dagen ben ik aan het twitteren geslagen en ik moet zeggen het is toch wel erg leuk. Ik beleef erg echt lol aan, misschien komt dat ook wel omdat ik mijn berichtjes vooral met humor probeer in te haken op de actualiteiten. Ik heb altijd zoveel gedachtes in mijn kop en die kan ik via deze weg heerlijk ongebreideld spuien. En wie het wil lezen meld zich aan.
Dus Follow me on Twitter!!!

Fawlty Towers

In mijn jeugd ben ik helemaal verzot geraakt op Fawlty Towers. Een Britse comedie over een echtpaar dat een hotel probeert te runnen in Torquay. Ze bakken er alleen totaal niks van. Samen met hun serveerster Polly, het Spaanse hulpje Manual en enkele vaste gasten gaat echt alles fout.

Basil (John Cleese) is een oude zuurpruim, die totaal geen manieren kent en alle klanten de stuipen op het lijf jaagt. Zijn vrouw Sybil en Polly proberen eigenlijk te redden wat er te redden valt. Manuel spreekt amper Engels, maar volgens Basil was hij goedkoop en leergierig.

• Basil Fawlty: Manuel, go and get me a hammer
• Manuel: Que?
• Basil Fawlty: A... hammer
• Manuel: Ahhhhh, a hammer sandwich!
• Basil Fawlty: Oh, must we go through this every time? A hammer.
• Manuel: You want to see my hamster?
• Basil Fawlty: No, not your hamster. How could I knock a nail in with a hamster? Well... I could try, couldn't I? [walks away] Get a hhhammer and hhhit you on the hhhead with it.

• Basil Fawlty: Ah, Manuel? There is too much butter on those trays.
• Manuel: Que?
• Basil Fawlty: [speaking slowly] There is too much butter on those trays.
• Manuel: Ah, no senor. No "on those trays"... [counting the trays] "uno, dos, tres".

• Manuel: (On phone.) Yes, yes, yes?!... Oh, is you again, now listen. He not here. How many times? Where are your ears, you great big halfwit?

Er is bijna geen komedie die zo veel positieve kritieken heeft gehad als Fawlty Towers. Nog steeds is het voor veel mensen het beste wat Engeland ooit heeft voorgebracht in dit genre. Wil je meer weten kijk dan eens op http://www.imdb.com/title/tt0072500/. Ruim negenduizend mensen gaven de serie tot nu toe 9.4.

Friends

Daar sta ik dan tussen de mamoettankers. Waar is die dan..........waar is de kleine jongen dan.

Deze foto is gisteren genomen op de verjaardag van Arne (men with beard)
"Witch one is man with beard?" (Manuel, Fawlty Towers - The Builders 1975) Ik wil trouwens geen vergelijking trekken, maar toch........

De andere grote beer links op de foto boven (ik zet het er maar bij...) is Pascal en rechts staat Sander de halfbroer van Arne.

Ik heb heel wat meegemaakt met die gasten. Arne en Pascal ken ik al vanuit mijn vroegste kinder jaren. Sander heb ik echt leren kennen na mijn 25ste. Ze zijn alle op hun manier ontzettend belangrijk voor mij. Ik zou niet weten wat zonder zulk soort vrienden zou moeten. Zij zijn mij meer waard dan sommige familieleden.

Ik snap er niks van.........

Af en toe schrijf ik teksten en dan denk ik een dag later er is geen touw aan vast te knopen. Zo ook vandaag. Ik las mij verhaal van gisteren terug en dacht meteen wat staat er nu eigelijk.
Spelfout op spelfout. De zinsbouw klopte niet. Af en toe ben ik zo'n sloddervos, dan heb ik iets in mijn hoofd en dat moet dan ook meteen op papier. Als ik het dan daarna vervolgens ook nog even goed zou controleren.
Maar goed ik heb de tekst van gisteren alsnog in begrijpelijk Nederlands omgezet. Een nieuwe wereld opent zich voor u.

Gelijkheid

Zo net een mooie speech van Obama mogen aanschouwen. Uitgesproken tijdens een diner dat elk jaar tijdens de Ramadan wordt gehouden in het Witte Huis. Het was een prachtig verhaal over respect en de vrijheid van religie. Aanhangers van Wilders zouden hier nog veel van kunnen leren. De man die nu in New York staat om de bouw van en moskee tegen te gaan vlakbij ground zero.

Ik kan nog begrijpen dat het misschien behoorlijk confronterend is voor bewoners en hulpverleners aldaar en dat niet iedereen er blij mee is, maar wat in "Gods" naam heeft Wilders daar te zoeken? Hij zou zich diep moeten schamen. Waar bemoeit hij zich mee. Er zijn wel belangrijkere zaken in Nederland waar hij zich over moet buigen. Hij probeert gewoon verdeeldheid te zaaien over de hoofden van slachtoffers van 9-11. Dan ken je toch geen bescheidenheid. Ik schaam me wederom werkelijk kapot voor hem.

In New York moet men juist nu weer bouwen aan vertrouwen. De stad van de culturen. Ik vind dat er met de bouw van een Islamistisch gebedshuis juist een prachtige symbolische betekenis uitgaat. Een signaal van onverzettelijkheid en liefde voor iedereen die mee wildoen in de maatschappij. Een boodschap naar het extremisme! " Jullie krijgen ons niet zo makkelijk plat"

Waarom?

Een jaar of 15 geleden heb ik ooit eens gedacht aan het zetten van tattoo en ik overweeg dit nu weer opnieuw.
Mocht ik mijn transplantatie doorstaan zou ik eigelijk wel iets op mijn borstkas willen laten zetten. Geen groot ontsnappingsplan, maar iets subtiels wat me voor altijd zal doen beseffen hoe waardevol het leven is. Daarnaast wil ik ook al heel lang eigelijk iets van mijn broer bij me dragen. Misschien kan ik dat daar meteen in mee verwerken.
Mijn ouders zullen het wel weer een rare impulsieve gedachte vinden.
"Zoiets past toch helemaal niet bij jou". "Je gaat je lichaam toch niet verpesten"

Over verpesten gesproken. Als mijn pa nu eens een second opinion aanvraagt. Hij loopt nu al een paar maanden met zijn gehoor te tobben bij de KNO arts in Den Bosch. "Kom in september maar een keer terug" Straks hoort hij niks meer en is z'n passie naar de klote!
Ik begrijp mijn vader af en toe echt niet. Voorbeelden te over binnen zijn eigen familie hoe het niet moet, maar hij laat zich toch weer afschepen.......(zucht)
Ik kom er overigens niet door. "De arts zal het toch wel weten"

Ik geef toe dat ik soms wat meer geduld zou moeten hebben met artsen en dergelijke, maar ik heb ook geleerd dat er soms juist meer druk op moet worden gezet. Bepaalde medische figuren zijn niet vooruit te branden. Wat dat betreft zijn het ook net mensen.

Maar goed hij vindt het blijkbaar allemaal prima. Zou hij beseffen dat hij ook nog een vrouw heeft die er nu onder lijd? Wat zij je?

Dag

Om 9.30 tevreden en uitgerust uit mijn bed gestapt. Meteen gaan inhaleren. Daarbij wat TV gekeken en dingen opgeruimd. Daarma mijn kop op de kraan geduwd en naar de supermarkt gelopen. Ik had geen brood en vleeswaren meer. Een laat ontbijtje, maar net zo lekker. 

Na het middaguur weer geinhaleerd en toen meteen op de mountainbike gestapt. Lekker een kilometer of 10 behoorlijk tempo gereden.
Daarna rond 15:00 wat achter de pc gezeten met mijn gitaar op schoot. Ook nog tegelijk met vrienden geklets. Om 16:30 een goed boek gepakt en onderuitgezakt op mijn balkon. Voor dat ik het wist was het 19:00. Wat vlees gebakken en samen met wat rauwkost en brood opgegeten.

Daarna de boel opgeruimd en om 21:00 vrienden ontvangen. Wat gekletst en toen naar American Beauty gekeken. Daarna lekker in een discussie verzeld geraakt over de maatschappij en ons functioneren daarin, om uiteindelijk om 1:45 weer alleen te zijn met 2 lege zakken chips en wat bierdoppen.   

Winning a Little Bit Ugly

Zo zit je in de put en zo bouw je weer even een klein feestje voor je zelf. Gisteren bij Teun in Hilvarenbeek geweest en aldaar samen met hem de dubbel gewonnen. Dat was wel vet!!!

De dag daarvoor hadden we elkaar nog lopen uitdagen en toen bleek dat we met elkaar "moesten". Het kan verkeren. Het is ook maar een spelletje. Maar we hebben echt een puike pot neergezet. Onze slachtoffers (Sander en Jelle) waren volgens mij wat minder amused, maar ach laat mij ook een keer jongens.

Ik was behoorlijk fit voor overdag en dat heeft er zeker aan bijgedragen dat ik het WEER 3 sets volhield. Het begint echt een verhaal te worden. Overigens lukte het mij ditmaal voor het eerst sinds lange tijd om de eerste set te pakken. Dat is wel een primeur. De 2e set gingen we er flink op, maar in de derde waren naar mijn "bescheiden mening" opermachtig. Het werd uiteindelijk 7-6 (7-5), 2-6, 6-3.

Ik heb lange tijd niet zo goed gespeeld. Vooral mijn service was top! Ik zij dat de vorige dubbel overigens ook, maar nu was ik nog geconcentreerder. Ik begin steeds beter naar mijn lichaam te luisteren. Wat inhoud dat ik vooral de eerst 1 of 2 sets wat minder kruit probeer te verspelen. Laat mijn partner maar wat meer werken, hij of zij is nog gezond.

Ik moet vooral goed serveren en geen gekke dingen doen. Daarnaast moet ik nog meer bezig gaan houden met het tachtische gedeelte. Daar is nog steeds winst te halen. Ook gisteren heb ik daar echt weer punten op gepakt. Vertragen, soms een opmerking maken, overtuigend zijn van je gelijk, dan weer even doen of je neus bloed, etc. Daarmee geef ik niet aan dat ik vals speel. Ik zoek de grens op maar ga er nooit over. Ik heb sportiviteit hoog in het vaandel. Maar er is een grijs gebied waar ik graag instap.

Nico wat gaan we vandaag doen?

Vandaag mijn huis maar weer eens verbouwd. Als er nu water binnenkomt ligt het aan de gaten in mijn muur. Dan ga je beginnen met het allerkleinste boortje, heb je 10 seconde later een gat van 3 bij 3 meter. Wie heeft dit pand gebouwd in 45? De firma puinsteen? Je kan beter gewoon niks ophangen. Deze week maar weer een kistpuit halen bij de praxis.

Maandag komt de loodgieter. Ik ben benieuwd wat die vind. Volgens mij heb ik niks vreemds doorgespoeld. Althans niet dat ik weet. Een maand of 2 geleden begon de leidingen al een beetje raar te doen, dus achteraf gezien was het waterpark van gisteren wel te verwachten.
Misschien is er wel en beest omhoog gekropen. Een Buizerd misschien? Die is wel heel slecht!

Overigens ziet het er verder weer helemaal tip top uit. Ik moet nog wel alle materialen opruimen en terugvinden. Dat laatste is altijd lastig bij mij. Ik maak er vaak een ware puzzeltocht van. Schroefje hier,plugje daar, etc. Niet gek opkijken als deze week bij mij komt dat je onderdelen vind of ergens op gaat zitten.

.....................

Het gaat de tijd een beetje klote met me. Ik probeer me steeds opnieuw weer groot te houden, maar kom er gewoon niet uit. Ik voel steeds meer hoe de transplantatie nadert en druk uitoefent op mijn schouders. Daarnaast ben ik ook gewoon bang. Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik er wel doorheen zou wandelen. Ik wist altijd precies wat ik wilde, maar ik weet het voor het eerst niet goed meer. Ik weet het echt niet meer. Ik wil geen angst hebben. Ik bedoel het zou zonde zijn om de tijd weg te gooien die ik sowieso nog heb. Maar het is op dit moment verdomd moeilijk. Ik heb me eigenlijk nog nooit zo alleen en machteloos gevoeld.

Ik weet dat ik niet alleen ben. Ik heb mijn vrienden, familie, ik weet het, maar die laaste stap moet ik toch echt zelf zetten. Af en toe denk ik ook bij mezelf doe niet zo idioot, maar het gebeurt. Ik heb er geen controle meer over. Soms zou ik gewoon weer die jongen willen zijn op de foto toen ik 3 was. Dat dikke mannetje dat nog van niks wist. Het ventje waar de wereld nog voor moest beginnen. Maar goed, ik kan niet terug. Althans ik heb er nog geen methode voor gevonden.

Mijn eerst foto met pa op de bassischool. De lego trein op mijn verjaardag. Het zijn allemaal plaatjes die ik steeds vaker begin te bekijken. Ik zou bijna gaan denken dat ik verliefd op me zelf ben. En ik moet ik zeggen ik hou ook wel van Jesse. Ik ben zeker niet perfect, maar ik ben wel altijd me zelf geweest en gebleven. Ik ben vaak gepest vroeger, ik heb veel ellende moeten zien in mijn jeugd, maar dat heeft mijn karakter denk ik niet veranderd.

Ik ben niet boos op mensen, ik haat niemand, maar ik heb van sommige dingen wel spijt. Ik ga er overigens vanuit dat iedereen dat wel heeft. Daarin ben ik niet persé een uitzondering. Ik ben wel eens verdrietig dat ik een aantal dingen niet heb kunnen bereiken die ik zo ontzettend graag wilde. Een vriendinetje, kinderen, een leuk baan. Ik weet wel sommige dingen kunnen nog gebeuren, maar ik weet nu ook dat mijn leven niet oneindig is. Ik heb me zelf vaak zat voorgehouden dat dingen wel komen. Ik ben daar alleen de laatste jaren minder in gaan geloven. Misschien ook wel omdat er nu een datum staat. Daarnaast ziet toch iedereen mij met een ziekte die er uitendelijk voor zorgt dat ik geen 80 wordt. Soms denk ik wel eens was ik maar niet zo eerlijk en open geweest in sommige gevallen. Maar ja, uiteindelijk komt het moment toch. Je zal je verhaal moeten vertellen.

Buiten dit soort dingen, prijs ik me zelf aan de ander kant enorm gelukkig. Ik leef nog waar anderen al zijn gegaan. Ik heb mijn beide ouders nog, mijn broer. Hoeveel kinderen zijn er niet een deel van hun eigen identiteit kwijt door één of ander klote ziekte. Elke dag weer komen de verhalen naar je toe. "Jonge moeder laat 2 kinderen achter"............. I know, ik heb nog wat om op terug te vallen. Maar soms kan ik dat dus niet goed.

Vroeger ging ik dan schreeuwen op sloeg ik mijn lego in elkaar al ik frustraties had. Ik zie daar nu het nut nier meer van in. Dan maar weer eens even huilen. Dat lucht wel op. Ik moet het gewoon af en toe laten gaan. Wat dat betreft ben ik absoluut wel veranderd. Vroeger kropt ik dingen veel langer op. De kreeft die terugkruipt in zijn schaal.

Overigens leg ik me er niet bij neer. Ik beloof me zelf elke keer weer om door te gaan. Stoppen komt niet in mijn woordenboek voor, juist ook tot ergenis van mijn eigen doctoren. "Rustig aan Jesse, je hebt maar één leven". Hoe waar is dat laatste. Ik ben af en toe ook gewoon strond eigenwijs en vasthoudend. Dat zal wel nooit helemaal veranderen.  That's me! Het heeft me er tot nu toe ook doorgesleept en geeft het aan dat er nog genoeg passie in dat kleine lichaampje zit. Ik heb al eerder gezegd dat ik nog te veel doelen heb, om nu het bijltje erbij neer te gooien. Soms vervagen zij alleen wat en dan is het goed dat weer even tot jezelf komt. "Het komt goed!!"

Zo, ik heb mijn hart weer even kunnen luchten. Ik duik mijn bedje in. Ik ben moe. Morgen weer een dag en overmorgen......... Nog genoeg tijd om leuke dingen te doen.

Good Music! 2

Een album dat ook absoluut niet mag ontbreken in mijn toplijstje is Illinoise van Sufjan Stevens. Door kopers op amazon.com uitgeroepen tot album van 2005. Een "indie" rock juweeltje. Ik plaats het woord tussen haakje omdat ik het eigelijk meer wil typeren als een Folk Rock album, maar dat kan ook met de instrumentaties te maken hebben.
Maar goed waar maken we ons druk over, het is een gewoon een top cd! Een album waar je vooral enorm vrolijk van wordt. Het album kreeg een gemiddelde rating van 90%.

Het volgende album dat ik wil toevoegen is Lucky van Nada Surf, het naar mijn beste album dat de groep tot nu toe heeft afgleverd. Maar de verschillen zijn klein. De band acteert al jaren op een constant hoog niveau. Het is wel een groep van je van houdt of niet. De muziek is niet altijd makkelijk, maar als je volhoud ontdek je pas echt de kwaliteit van veel nummers. Het album kreeg vrijwel alleen maar lovende kritieken en het nummer See These Bones werd gezien als één van de beste nummers van dat jaar.

Ik ga er een top 10 van maken. Ik heb er nog een paar die zeker niet mogen ontbreken.
Meer muziek volgt.

Good music!

Wil je een prachtige cd hebben, koop of download dan eens het album Rook van Shearwater. Ik heb hem vandaag weer eens beluisterd en nog steeds schieten woorden te kort Het plaatje is gemaakt in 2008.

Als ik een top 5 mocht maken van de afgelopen jaren dan stond hij er zeker in.
Shearwater heeft echt een unieke eigen sound, die alleen heel af en toe een beetje aan Radiohead en Andrew Bird doet denken.
Een groot verschil echter is dat de leadzinger Jonathan Meiburg een iets betere stem heeft dan Tom en Andrew. Het album kreeg een gemiddelde rating van 85%

Een andere plaat uit mijn top 5 zou zeker Fear of a Blank Planet zijn van Porcupine Tree. Nog zo'n juweeltje uit de hedendaagse Rock scene. Beide cd's verschillen enorm in stijl, maar hebben één ding abosluut gemeen, puur vakmanschap.

Porcupine Tree kan ik misschien nog wel moeilijker plaatsen binnen de huidige rockmuziek. Het is gemaakt in 2007. Waar moet je ze plaatsen? Soms is het bijna symphonisch, dan weer bijna een gothic en dan opeens hoor je Radiohead.
Luister zelf maar en geniet vooral van deze dijk van een plaat met 1 nummer van ruim een kwartier. Het album kreeg een gemiddelde rating van 82% en won de prestigieuze Engelse Classic Rock Award

Dus wil je relaxen pak dan Rook. Heb je zin om uit je dak te gaan zet dan eens Fear of a Blank Planet op.

Binnenkort zal ik nog wat andere favorite cd's belichten.

Schooltijd

Mijn kleine ogen knipperen
kinderstemmen stijgen op
Het carillion slaat één keer
Er druipt water op het glas

Achter start een witte auto

Een hond trekt stevig door
In de verte zwaait een man
Een fietser wordt drijf nat
Mijn buurman sluit het hek
De druppels worden groter
Bomen verliezen hun blad
Een kind stamt in een plas

Binnen is alles lekker vredig
moeder en kind slapen nog
het melkglas weerspiegelt
Bij de buren klinkt het toilet
Ik ruik het koken beneden
Mijn stopels kriebelen wat
Op de grond liggen kleren
In de gang mijn tennistas
Op een plank staat een foto
Een hond waakt in de hoek.
Mijn beer kijkt naar buiten
Een jonge vogel wast zich

Opnieuw sluit ik mijn ogen,
even zijn we weer samen
Dan pas gaat het alarm af

Ik wrijf wat door mijn haar

De lucht is nu kraakhelder,
geen wolkje aan de hemel
The Tree of Life schittert
Ik glij uit over een regenjas.

The Final Countdown

Nu we toch in muzikale sferen verkeren wil ik nog wel even ingaan wat ik vanmiddag op mijn hyves pagina schreef. Onze top 40 wordt echt overspoeld met samples, covers, of andere met magix music maker in elkaar geflanste melodieen. Niet dat ik daarmee zeg dat alles wat op deze manier gemaakt is slecht is, maar ik reken daar toch minimaal wel 90% toe.
Zijn wij als maatschappij echt zo afgestompt dat we niet meer naar iets kunnen luisteren wat tenminste nog op muziek lijkt en meer dan 2 akkoorden bevat? Het is echt te dramatisch voor woorden. Hierbij heb ik het overigens niet over artiesten als bv. Lady Gaga, Pink of Guus Meeuwis, die vind ik daar nog ver boven staan. Deze nemen tenminste nog de moeite om er iets van te maken.
Het gaat mij vooral over de vrachtenwagenladingen vol met zogenaamde R&B en EMO artiesten die alleen nog maar kunnen denken en schrijven aan/over vrouwen met dikke tieten en een grote kont. Over alle liefdes die ze hebben gehad en het respect dat ze daarmee afdwingen bij anderen. Mijn god. Ik kan echt niet begrijpen dat vrouwen zich zo als vleeswaar laten behandelen. Artiesten uit de oude Hip-Hop en Rock scene draaien zich om in hun graf.
Hun ooit zo mooie genre is volledig en dan ook volledig naar de klote holpen door zulk soort idioten, die nog niet eens hun eigen nummer kunnen schrijven, laat staan hun eigen tracknaam. Waarom heeft 50cent negen kogels overleefd? Dan kan je toch niet schieten!
Hebben we de nieuwste clip van Nickelback al gezien? Ik bedoel...... dit meen je toch niet. De hele playboy mansion is uitgenodigd. Als dit niet wil verkopen! We hebben altijd al redelijk gelijk tred gelopen met de Amerikaanse hitlijsten, maar dit overtreft alles. Ik schaam mij echt voor onze hersendode muziek maatschappij.
Overigens zal niet iedereen het met mij eens zijn. Herman zit nu waarschijnlijk  in zijn Bentley de winst te tellen, met op de achtergrond "I did it my way"

The sound of music

Ik vond het wel leuk dat mijn vrienden mij vrijdag beet wilde nemen door een gitaar in mijn handen te douwen. Zo van laat maar eens wat horen. Ik geef ze ook geen ongelijk, ik rep vaak over mijn schrijfkunsten en dan moet je dus ook wel eens met de billen blood.

In eerste instantie zou ik gewoon de gitaar even stemmen. Dat was overigens een drama . De snaren leken wel van elastiek. Dat er nog geluid uit kwam mag een wonder worden genoemd. Unesco zou ter plekke de grachtengordel hebben gedumpd en deze gitaar tot werelderfgoed hebben aangewezen.

Maar goed al onzin terzijde, ik kan dus wel wat spelen he jongens! Oke, ik ben nog geen Jimmy of Carlos, maar het is ook niet meer zo wanhopig als een jaar geleden.

Donderdag wat nummers van Greenday, The Beatles en Metallica bekenen en vandaag opnieuwe zelf weer wat melodietjes verzonnen. Dat laatste is het aller aller leukste. Gewoon de gitaar op je schoot en we zien wel waar we uitkomen. Het is net een snoepwinkel. Elke keer komt er weer een andere smaak uit dat klankkastje. Drop it like it's hot!

Waarom ben ik hier nooit eerder mee begonnen?

Vive la France

Gisteren naar het orgelconcert geweest van Peter Eilander in Heusden. Buiten de enigsinds tenenkrommende tempi bij Bach was het geheel zeer indrukwekkend.

Wat hij liet liggen bij onze Duitse vriend maakt hij ruimschoots goed met Widor zijn vierde symphony. Wat een Franse orgelpracht. Wat kleine dubbelgreep foutjes in het scherzo, maar voor de rest was het geniet geblazen.

Heusden heeft een prachtig orgel. Jammer dat dit echter bij zo weinig mensen bekend is. Aan de ene kant ook wel logisch natuurlijk. Je moet ook een beetje van Klassiek houden om het geheel te waarderen en naar zo'n uitvoering toe te gaan.

Voor mij was het in ieder geval een geslaagde avond. Ik weer een hoop mooie dingen gehoord en inspiratie op gedaan.