"Open Brief" aan Thiemo de Bakker.

Afgelopen middag was ik "wil om te winnen" aan het lezen, het boek over de carrière van Pete Sampras. Erg inspirerend als je het mij vraagt. Ik heb deze ooit gekregen van mijn oud trainer toen ik in het ziekenhuis lag ten tijde van de ernstige longbloedingen. Ik ben er toen nooit aan toegekomen en nu vond ik de tijd rijp om het toch maar eens ten handen te nemen. Ruim 2 maanden geleden had ik overigens al 80 pagina's verslonden, maar zoals het vaker bij mij gaat, blijft het dan weer een tijd onberoerd op de plank.

Ik werd vooral tot het boek geroepen door de waardeloze prestatie van Thiemo de Bakker. Wat een mentaal zwak schaap is dat. Op één of andere manier wil deze jongen niet alles uit zich zelf halen, of denkt het allemaal alleen te kunnen. Zijn partij tegen Djokovic was het aanzien eigenlijk niet waard. Ik zou na zo'n partij met het schaamrood op mijn kaken naar huis toe gaan en mijn rackets voorlopig niet meer aanraken. Shame on you Thiemo!

"Je hebt het mooiste vak van de wereld en je gaat er mee of het een bijbaantje is waar je door je ouders voor bent opgegeven. Dat kan nooit een het juiste recept zijn voor een mooie toekomst in het ATP circuit. Je belichaamt voor mij ook grotendeels het volledig gebrek aan mentaliteit binnen de Nederlandse tenniswereld. De verwende elite van de Nederlandse topsport. Succes komt niet uit de lucht vallen, daar moet je keihard voor knokken. Geld verdwijnt uiteindelijk in een bodemloze put als je niet weet wat de waarde van alles is".

Sampras vertelt ergens halverwege zijn boek over de strijd die hij voerde met zijn mentaliteit en de drive tot het gaatje te gaan Het is die omschakeling die hem uiteindelijk in vele ogen tot de beste tennisspeler van de wereld maakte. Nog steeds is hij mijn held. Zijn spel was misschien technisch niet zo begaafd als Federer, maar zijn vermogen om altijd maar door te gaan was fabelachtig. Wat die jongen heeft gedaan om beter te worden is uniek. Er wordt altijd gezegd dat hij enorm veel talent had, maar ik denk dat zijn discipline vooral doorslaggevend was.

Kijk en huiver!!

Hij vertelt ook hoe belangrijk het is om op het juiste moment de goede mensen om je heen te hebben en deze te vertrouwen en niet constant af te vragen of zij wel de juiste keuzes maken. Zij hebben de kennis!

"Thiemo misschien moet je het boek ook eens doorbladeren en wat minder eigenwijs voor de camera reageren na zo'n diepbedroefde wedstrijd. Volwassenheid heet dat! Je kan je zelf pas vinden als je open staat voor kritiek en daar heb je op je 22e nog verdomd veel moeite mee.

Ik moet eerst me zelf vinden? Wat is dat voor kwats als je zo staat te spelen? Wat wil je vinden? Het enigste dat ik vind is een halfbakken zeurende net niet prof die moeite heeft zich aan te passen aan de het leven van een topspeler. Zoek de spiegel eens op en open je geest voor wat andere te zeggen hebben. Dan pas heb je een kans om verder te komen en ga ik me misschien wat minder aan je ergeren. Ik zou er een moord voor doen als jou plek in kon nemen, helaas zijn de omstandigheden er bij mij niet na".

Maar goed ik treur niet, want op mijn niveau kan ik, wel gaan tot het gaatje, althans die intentie is er altijd. En dat had ik niet bereikt zonder de hulp van anderen en het besef dat er dingen in het leven zijn die je moet accepteren. Pas dan kan je pieken en haal je het beste uit jezelf. Mijn gezondheid verslechterd nog steeds, ik zit vol met medicijnen, maar mijn spel is nog nooit zo goed geweest! Weet je hoe dat voelt?!

"Het komt wel" Nee, niks komt. In het leven moet je iets verdienen maat! Sampras en vele andere voor en na na hem besef(f)(t)en dat maar al te goed!