Time Out

Na het heerlijke potje tennis van gisterenavond heb ik maar even een relax dagje genomen. Ik was vanacht volledig afgebrand. Mijn benen waren zo verzuurd. Het enigte positieve er aan was dat ik zodoende wist dat ik ze nog had.

Gelukkig heb ik als een blok geslapen, alvorens ik door mijn grote open raam allerlei kinderen geluiden hoorden. "Wa kunnen die jong toch schretten" zouden ze hier zeggen. Een "puzzeltocht" door de stad. Een wekelijks ritueel. Ik kan me niet voorstellen dat nog niet alle scholen inmiddels Heusden aangedaan hebben. Ik bedoel tegen woordig vrijen we toch veilig?

Maar goed na deze spontane serenade ben ik van mijn bed naar de andere bank gegaan en ben daar eigelijk heel de dag niet meer uitgekomen. Het enigste wat ik daar buiten heb ondernomen is het douchen, eten klaarmaken en een paar cd's opzetten. Villa Lobos zijn 5 pianoconcerten heb ik vandaag 2x in zijn geheel gehoord. Niks mis mee overigens, maar normaal zet ik vaak toch na één keer iets anders op. Zelfs de cd kast was te ver.

Ik heb in ieder geval nu genoeg energie om weer een paar mensen naar de overwinning te schreeuwen. Al wil het bij sommige niet echt helpen, dat bleek ook gisterenavond maar weer.

Wat betreft mijn eigen wedstrijd verder. Ik wil alleen kwijt dat ik nooit meer op matchpoint opgeef!