24 juni 2010

Anders

Soms heb je van die dagen dat dingen net wat anders lopen dan je verwacht.
Vanochtend vroeg moest al om 9.40 aantreden bij de tandarts. Twee gaatjes en een kapot tand moesten worden "gerepareerd". Midden in mijn behandeling valt er op eens iemand weg in de andere behandelkamer en daar lig je dan met een hele stellage in je mond. Pas ruim 20 minuten later kon er worden verder gegaan met opvullen van de kiezen. Heel vervelend, maar goed het is natuurlijk een overmacht situatie, niemand die daar wat aan kan doen. Het is al vervelend genoeg voor de andere patient in kwestie. Overigens is het allemaal goed afgelopen.
Na bijna anderhalf uur mocht ik dan ook eindelijk de stoel verlaten. Heerlijk opgeblazen en weer 2 vullingen rijker. Mijn tand is ook weer heel en nu afwachten hoe het verder gaat.
Tot nu toe heb ik geen last van mijn gebit, al voel ik natuurlijk wel enigsinds dat er flink aan de boel getrokken en geduwd is.

Na een verder heerlijk zon overgoten middag moest ik vanavond voor de 1e keer in bijna 2 jaar in een officiele wedstrijd aantreden in een toernooi. Het is me goed bevallen maar het kost me helaas wel wat meer energie en kracht. De hele dag kon ik al niet fatsoenlijk lopen en dat zette zich in de dubbel alleen maar voort.
Na een goede start in 1e set moesten we toch het initiatief laten aan onze tegenstander. Ik raakt aan het eind van de set geen bal meer. Pas bij 1-0 achter in de 2e, begon ik weer fatsoenlijk te spelen en toen ging ook echt alles goed. De ene naar de andere korte bal volgde en ik speelde voor mijn gevoel de beste set sinds ik in 2008 moest afhaken. In de derde keken we vroeg tegen een break aan, maar reparatie kwam snel en we kwamen opnieuw voor. Bij 4-3 kon ik het echter niet meer goed volhouden. De vermoeidheid kreeg de overhand en uiteindelijk speelde zij het net wat beter uit, met als gevolg dat we met 5-7, 6-2, 4-6 het onderspit dolven. Jammer, we waren er dichtbij en het was bij vlagen een goede partij van beide kanten. Ik kan niet ontevreden zijn. Net niet, volgende keer beter. In Heusden volgt hopelijk een revanche. Bjorn bedankt voor je steun en vertrouwen in mij. Je hoeft dit niet te doen. Grote klasse! Je moest eens weten hoe waardevol zo'n avond voor mij is.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten