Wat een zere boven benen, dat was wat eerste door mijn hoofd ging toen ik vanochtend mijn bedje uit kwam. Nou ja ochtend, het was inmiddels al bijna middag. Op het moment dat ik mij enigszins volpropte met voedsel, liep de kerk al weer leeg. Wat dit met elkaar van doen heeft? Het klonk leuk, meer niet.
Tijdens het te goed doen aan mijn brood, ben ik meteen gaan zoeken naar de andere uitslagen. Hoe zo verslaafd? Ik wil gewoon kampioen worden. Ik tennis niet voor mijn lol! Ik bedoel het gaat gewoon om het botte geld, de doekoes! Ik moet nog steeds een nieuwe Zweedse kastje in de keuken en die komt er niet zomaar. Helaas heb ik nog geen exclusief sponsorcontract met het alom bekende meubelhuis.
Wij hebben Wacko Jako (sport)! Laat de eigenaar van deze firma dit bericht alstublieft niet lezen. De tijden zijn nu eenmaal minder op dit moment en dat accepteer je elke geldschieter, elke kledingstuk, hoe gerafeld dan ook. Dat laatste kan overigens ook de schuld zijn van mijn moeder. Ja, als rijzende ster laat je zulk soort dingen doen.
Maar goed ik wil dus hoger op. De 2e klasse lonkt met/naar mij. Profcontracten, mooie vrouwen (bitches), noem het maar op............... Ik heb er alles voor over, desnoods een niet zo vrolijk vrouwenhoofd van één van mijn tegenstanders. :) :)
Bjorn: "Hij moet even herstellen van de raly vanwege zijn gezondheid". "Dan moet hij niet gaan tennissen" Ik win tenminste trut!
De trukendoos ging weer flink open gisteren en ik geniet er nu nog van. Ik had het echt zwaar bij vlagen en dan kan je alles gebruiken. Extra tijd nemen bij de wissel, grapje maken met de tegenstander als je achterstaat (concentratie), balletje net iets te scherp slaan richting de partner, paar keer extra stuiteren, een keer naar het hek lopen, etc.
Bij de tiebreak van de 1e set begon op 1-2 het publiek van de tegenstander zich te roeren: "Zo doe je dat" Bij het volgende punt, 2-2, roerde Jesse zich nu: "Zo doe je dat". Vooral dat gebalde vuistje naar het publiek, hahahaha. Overigens was het daarna stil en ging de set nog vrij eenvoudig naar ons! De 2e was een stuk pittiger. Ik kreeg veel last van de Prednison en daardoor schoten mijn knieen op slot. Carin sleepte me er echter aan het begin fantastisch doorheen, alvorens ik me de laatste games weer iets beter ging voelen en we op 4-5 terug braken om het op daarna 6-5 af te maken. Heerlijk!
Winnig Ugly can be unbelievably satisfying.
Thanks Brad Gilbert! Bedankt Ballpoint!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten