Sommige mensen zullen nu denken wat kan hij uitgebreid verslag doen van een simpel potje, maar voor mij is het zo veel meer dan dat. Voor mij is het de bevesting dat er opnieuw ook dit jaar weer wat te halen valt.
Misschien niet meer op het niveau van 10 jaar terug, al hoewel, ik wil eigenlijk gewoon naar de 5 in dubbel dit jaar en daar wil ik veel voor opzij zetten.
Ik weet het is misschien een bizar doel, maar de lat moet bij mij altijd net wat hoger liggen dan ik misschien aankan. Het houd me scherp en geeft vaak net die extra boost. En als het niet lukt heb ik het tenmiste geprobeerd.
Daarnaast wil ik op die manier laten zien, dat ik me nog niet neerleg bij mijn 'lot' en dat het lichaam heel sterk kan zijn, als het in je hoofd goed zit. Ik bedoel wat is er in de loop van de jaren allemaal niet gebeurd. Wat voor rotzooi is er allemaal niet door dat tengere lijf heen gegaan en wat gaat er dagelijks nog door.
Ik sta op dit moment gewoon nog steeds op de baan een FEV van 25% en dagelijks prednison, augmentin en en onstekingsremmer in mijn mik. Dit is toch wel een beetje maf. Het klopt eigenlijk niet. De doktoren vinden dat ook, maar ja waar ligt de grens. Voor hun is die gewoon bijna niet te bepalen. Ik bedoel ze willen aan de ene kant dat ik voorzichtig doe, maar weten aan de kant dat het sporten mij waarschijnlijk heel veel extra jaren heeft opgeleverd. Ik bedoel toen ik starte met deze geweldige sport, was mijn levensverwachting, 15 tot 20 jaar. Ik ben godverdorie nu al 30 en ik win nog steed met enige regelmaat mijn potjes! Hoe vet is dat!!
Natuurlijk ben s'avonds vaak moe en heb ik eigenlijk altijd spierpijn, maar herstel volgt meestal redelijk spoedig. Waar ik geen contole meer over heb, is mijn reactiesnelheid. Mat al die middelen, is die gewoon niet 100% meer. Als het tempo te hoog wordt, dan gaan dingen gewoon langs mee heen, daar gebeurt niet expres. Ik kan niet zonder de pillen en ik hoop dat mensen dat heel goed bessefen. Je mag m'n inzet verlangen, maar als het niet gaat wordt dan niet boos. Ik zal nooit opgeven tot dat ik echt door heb dat het beter is.
In 2007 gaf ik met tranen op in Drunen in de dubbel. Twee weken later won ik het toernooi in Heusden. Soms is mijn lichaam niet te sturen. Ik weet dat ik voor dat het toernooi begon al zij dat ik wist dat ik ging winnen. Misschien ontzettend arrogant, maar het was mijn moment, ik voelde het door heel mijn lichaam. Misschien was het weer die lat die mij iets liet doen wat eigenlijk niet meer kon, een enkel toernooi winnen. Ik vergeet die finaledag nooit meer en vooral de steun van iedereen langs de kant. Sommige mensen zijn 3 1/2 blijven zitten. No other words needed!!!!
Toen een jaar later het bloed uit mijn mond kwam stromen, dacht even nu is het echt voorbij. Dit was je laatste kunstje. Ik denk als mijn behandeld arts (Dr. Rijers) niet had volgehouden dat ik bijna volledig zou herstellen, ik misschien nu nog wel vele problemen had gekend.
Maar met haar geloof in mijn achterhoofd heb ik gestreden voor het herstel en toen ik dacht er weer klaar voor te zijn, ging het weer fout. Weer herstellen en nog een keer, maar ik ben er mede ook met veel liefde van vooral mijn 'jongen' vrienden uitgekomen. De lat lag weer hoog, al was ik ditmaal allang weer blij als ik weer gewoon een bal zou kunnen slaan, maar het werd meer, veel meer!
Zo ben ik gewoon weer regerend clubkampioen in de HD B en GD B. Acht dagen lang had ik weer dat gevoel gehad van ruim 3 jaar daarvoor. Ik zou kampioen worden in minimaal één onderdeel, maar het werden er dus twee.
Gelukkig en ellende zitten vaak heel dicht bij elkaar, misschien is dat ook wel mooi. Ik bedoel, ik heb in de loop der jaren steeds meer geleerd intens te genieten van ´simpele´ dingen.
Ik weet dat ik misschien met dit verhaal mezelf enigszins verheerlijk, maar mag het af en toe?
Dit is de basis van wat ik heb. Ik kan niet zonder sport, net zo min als ik zonder muziek. Het is mijn leven!
'Het gevaar is niet jong te sterven, maar oud te worden zonder geleefd te hebben'
'Het gevaar is niet jong te sterven, maar oud te worden zonder geleefd te hebben'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten