Verassingen in de Rur Eiffel

We zijn weer terug van een korte vakantie uit de Rur Eiffel, een prachtige streek slechts een kleine driekwartier van de Nederlandse grens. Onvoorstelbaar eigenlijk dat er zo kort bij al zoveel moois te zien is.

Overigens is zeker niet als het aanzien waard, maar het nationale park dat zich over het gebied uitstrekt is heel bijzonder. Voor je het weet slinger je via allerlei haarspeldbochten door diepe dalen, omgeven door steile rotswanden, begroeid met donkere bossen. De naam dankt het gebied natuurlijk aan de Rur of Roer, die daar ergens ontspringt. Waar het in Nederland al een flinke rivier is, is het in Duitsland vaak niet meer dan een flinke (wilde) stroom, die soms dwars door oude historische stadjes stroomt. 

In één van de stadjes (Heimbach) hadden wij net buiten het centrum, op 200 meter van de supermarkt een huisje, ideaal!!! Wat wil een mens nog meer? Mooi weer?

Over dat laatste kan ik kort zijn, de eerst dagen waren super, maar de overige 3 waren grauw. Helaas is dat misschien ook wel weer het nadeel van een vakantie relatief dichtbij. En dan heb je de koffers weer in gepakt en dan gaat opeens de zon weer schijnen............................?

Maar goed buiten het wisselvalige weer was het erg gezellig en hebben we veel mooie dingen gezien, van kastelen, kloosters en oude stadjes tot de Ordensburg Vogelsang. 

Mocht je ooit nog eens in het gebied komen ga dan zeker eens naar Vogelsang. Op dit gigantische terrein werd in 1934 door de NSDAP een opleidingsinstituut gebouwd voor de politieke elite van de toekomst. In 1940 werden er internaat leerlingen van de Adolf-Hitler-Schulen geschoold. 

Na de oorlog werd het gebruikt als Britse en Belgische legerbasis, tot dat het in 2006 werd geopend voor publiek. Het centrum van het geheel wordt nog steeds gevormd door de oude complex uit 1934, met daarom  ziekenhuizen, barakken, opslagplaatsen voor oorlogmateriaal, sportvelden, de later gebouwde Belgische kazerne, etc. Ondanks gallieerde bombardementen verkeert wat er nog over is in bijzonder goede staat.

Buiten de hele historie heb je vanaf de appelplaats een prachtige uitzicht over een groot gedeelte van het stuwmeer dat ongeveer midden in het nationaal park ligt. Men wist in die tijd heel goed waar men dit soort complexxen bouwde. Er moest zelfs een dorp voor wijken. Erg indrukwekkend allemaal!!

Natuurlijk kon de vakantie ook niet zonder een stunt van mijn vader. Die maakt het toch altijd nog net even wat leuker. Reed hij in de Provence met een winkelkarretje een hele afdeling wijnflessen aan gort, zakte in Bretagne een volle flesWiskey door zijn tas in de supermarkt, in Heimbach presteerde hij het aller hoogste.
Door het betreden van het beveiligde altaar in de kerk ging het alarm af. Deze was in de hele stad te horen was. Op meerdere locaties buiten het gebouw loeide ruim 5 minuten de alarmbellen. Hoe krijgt hij het toch voor elkaar! En dan gewoon lachen als hij naar buiten komt............................. Op Vogelsang had hij de poort niet eens gehaald!